من مینویسم برای خودم،اصلا چه اهمیتی دارد کسی بخواند یا
نه،مهم خود من هستم که برای خودم و علایقم ارزش قائل
میشوم و وقت میگذارم.
چه اهمیتی دارد که کسی بیاید نظری بدهد یا ندهد،یا چه فکری
راجع به من و محتوا هایم بکند
از روزی که در سایتم شروع به نوشتن کردم،احساس میکنم
خیلی بیشتر از قبل دارم به خودم نزدیک میشم و خیلی از
ذهنیت های اشتباه خودم را به شکلی ملموس درک میکنم
الان که دارم مینویسم دقیقا ساعت ۱۲:۱۵دقیقه ی ۱۳آذر هست و
من نه ایده ای برای نوشتن دارم نه به چیزی از قبل فکر کرده ام
فقط دوست داشتم بنویسم و در چالشی که دوستان هم گروهم
گذاشته اند شرکت کنم این شد که سریع شروع به نوشتن
کردم،اینجوری احساس میکنم کمالگرایی که از گذشته درگیرش
هستم هم خیلی رو به بهبوده و با این کار (یعنی نوشتن فقط و
فقط برای خودم) ارزش بیشتری برای خودم قائل میشوم و یک
نکته ی مهم دیگر هم اینِ که دیگران هم به مرور زمان دارند
اهمیت خودشون را در ذهن وقلمم از دست میدهند
چقدر خوبه که با نوشتن و انتشار دادن احساساتم در فضای
سایت،دیگر به این فکر نمیکنم که وای بقیه چه فکری خواهند
کرد یا چه استنباطی از من و عقایدم خواهند داشت
نمیدونید که تا چه حد، نوشتن برایم حس خوبی داره
و تا چه
اندازه دارم لذت میبرم
به قول یکی از دوستان که کلا الحمدالله
بسیار عالی زینب عزیزم! دقیقا مهم نیست کسی نوشته های مارا بخواند یا نه، ما برای حال دل خودمان باید بنویسیم و زندگی کنیم
ممنونم راضیه جان 😊⚘👌🙏