فقط مینویسم

من مینویسم برای خودم،اصلا چه اهمیتی دارد کسی بخواند یا

نه،مهم خود من هستم که برای خودم و علایقم ارزش قائل

میشوم و وقت میگذارم.

چه اهمیتی دارد که کسی بیاید نظری بدهد یا ندهد،یا چه فکری

راجع به من و محتوا هایم بکند

از روزی که در سایتم شروع به نوشتن کردم،احساس میکنم

خیلی بیشتر از قبل دارم به خودم نزدیک میشم و خیلی از

ذهنیت های اشتباه خودم را به شکلی ملموس درک میکنم

الان که دارم مینویسم دقیقا ساعت ۱۲:۱۵دقیقه ی ۱۳آذر هست و

من نه ایده ای برای نوشتن دارم نه به چیزی از قبل فکر کرده ام

فقط دوست داشتم بنویسم و در چالشی که دوستان هم گروهم

گذاشته اند شرکت کنم این شد  که سریع شروع به نوشتن

کردم،اینجوری احساس میکنم کمالگرایی که از گذشته درگیرش

هستم هم خیلی رو به بهبوده و با این کار (یعنی نوشتن فقط و

فقط برای خودم) ارزش بیشتری برای خودم قائل میشوم و  یک

نکته ی مهم دیگر هم اینِ که دیگران هم به مرور زمان دارند

اهمیت خودشون را در ذهن وقلمم از دست میدهند

چقدر خوبه که با نوشتن و انتشار دادن احساساتم در فضای

سایت،دیگر به این فکر نمیکنم که وای بقیه چه فکری خواهند

کرد یا چه استنباطی از من و عقایدم خواهند داشت

نمیدونید که تا چه حد، نوشتن  برایم حس خوبی داره

و تا چه

اندازه دارم لذت میبرم

به قول یکی از دوستان که کلا الحمدالله